Biebcolumn
Met enige onregelmatige regelmaat verrast Bibliotheekmedewerker/columnist Mark van der Linden je op deze plek met zijn scherpe observaties en hilarische anekdotes. Wees gerust, de gebruikte namen zijn fictief om de privacy van bezoekers te garanderen!
Reageren? Stuur Mark een mailtje!
Resultaat 1 - 10 (van 21)
Guacamole uit Zandoerle
29 augustus 2019
Het is gezellig druk in het Mexicaans restaurant. Mijn vriendin draagt een sombrero en op de achtergrond klinkt het refrein van ‘Bamboleo’. De serveerster zet een rijkversierde cocktail op de tafel naast ons neer.
We weten dat je ze hebt
23 juli 2019
Mijn collega scheurt de voorpagina van de Volkskrant-bijlage in stukken. ‘Dan niet!’, foetert ze, terwijl ze richting haar kantoor stiert. ‘Dan zal het wel allemaal onzin zijn, maar ik blijf erbij dat jij veel te optimistisch bent!’
Het kleine, grote kunstwerk
29 mei 2019
Een man die op Karel Appel lijkt, bladert aandachtig in een boek over expressionisme. Het is een beetje een vreemd gezicht. Alsof Sneeuwwitje zich verdiept in 'Beter slapen in 7 stappen'.
Weergaloos nieuws
25 april 2019
Een vrouw van middelbare leeftijd komt vloekend de bibliotheek binnen gestruikeld. Ze roept dat het hondenweer is, maar ziet eruit als een verzopen kat.
Twintig wilde ganzen
28 maart 2019
‘Waar is papa?’, vraagt een meisje dat haar Hello Kitty-fietshelm nog op haar hoofd heeft. Zonder op te kijken levert haar moeder drie boeken en een puzzel in. ‘Geen idee, schat. Die zijn we onderweg kwijtgeraakt.’
De prostituees onder de verhalenvertellers
30 januari 2019
Eindelijk is het zo ver. Ik ben weer thuis. Mijn favoriete medewerkster streelt mijn kaft en zet me, zoals altijd, terug op de juiste plaats. Ik voel me opgelaten dat ik er weer ben, weergekeerd na een lange reis.
Mulisch droeg vast geen onderbroeken
28 november 2018
Mijn zus vindt dat ik te veel fictie lees. Te veel ‘leuke fictie’, om iets specifieker te zijn. Volgens haar zijn er duidelijke gradaties binnen de literatuur en wat ik lees (‘en daardoor schrijf’) bevindt zich onmiskenbaar op de onderste trede.
Black-out
29 oktober 2018
Kwart voor zeven in de ochtend. Mijn wekkerradio gaat af en ik word bruut gewekt door een nummer van Black Sabbath. Snel schakel ik naar een andere frequentie. The Black Eyed Peas komen voorbij, maar daar pas ik voor.
Dans de salsa met een paspop
26 september 2018
‘Verdomme Niels, word nou toch eens volwassen!’ Terwijl zijn vriendin een jurkje past waar ze extreem dik in lijkt, breekt Niels per ongeluk de arm van een paspop.
Met het mes tussen de tegels
29 augustus 2018
Zoals elke woensdagmiddag wandel ik in mijn pauze een rondje door het City Centrum. Banaan etend steek ik het Minneveld over, om vervolgens linksaf te slaan richting de winkels rond het Meiveld.
